«تاریخچه صدای مرکز گیلان» اندیشه ایجاد رادیو در ایران به حدود سال 1313 هجری شمسی بر می گردد و اولین فرستنده رادیویی در سال 1326 راه اندازی شد و مرکز گیلان از جمله قدیمی ترین مراکز رادیویی کشور است که اکنون صدای جمهوری اسلامی ایران مرکز گیلان نامیده می شود. این مرکز فعالیت خود را ابتدا با تاسیس رادیو در سال 1334/02/04 شمسی با نصب فرستنده هایی به قدرت 75 وات در اداره پست و تلگراف آغاز کرد. در ابتدا برنامه روزانه خود را روی موج متوسط در دو بخش از ساعت 9 تا 5/12 و از ساعت 30/16 تا 21 پخش می کرد. با گسترش دامنه فعالیت رادیو و به دنبال آن بهره گیری از هنرمندان موسیقی و تئاتر گیلان در اواخر سال 1337 با افزایش قدرت فرستنده به مناطق دیگری از شهرستان رشت و حومه در پوشش رادیویی این فرستنده قرار گرفتند، از آنجا که قدرت آن فرستنده بسیار کم بود در سال 1346 فرستنده آزادگان با قدرت kw100 اصلی kw10 رزرو راه اندازی شد.

در سال 1365 برای سیگنال رسانی بهتر به تمامی نقاط استان، ایستگاه پرقدرت کیاشهر با دو فرستنده پرقدرت جهت پخش شبکه اول رادیویی و دو فرستنده جهت پخش شبکه دوم رادیویی و همچمنین دو فرستنده نیز جهت پخش برنامه برون مرزی (گرجی- تالشی) نصب و راه اندازی شد و با راه اندازی شبکه استانی صدای مرکز گیلان در 1375/02/05 برنامه های محلی از هنگام اذان صبح شروع و تا ساعت 24 پخش می شد که با توجه به توانایی های ارزشمند همکاران رادیو و هنرمندان گیلانی با موافقت و حمایت مدیران ارشد سازمان صداوسیما از ابتدای آذرماه سال 1391، شبکه استانی صدای مرکز گیلان 24 ساعته گردید.

«تاریخچه سیمای مرکز گیلان» فرستنده تلویزیونی مرکز گیلان در سال 1349/02/07 شمسی به قدرت kw 2 با پخش برنامه های شبکه اول تلویزیون در ایستگاه تلویزیونی زیباکنار توسط مهندسین فرانسوی نصب و راه اندازی شد. در ابتدا این فرستنده علاوه بر پوشش گیلان، استانهای مازندران و گرگان را پوشش می داد. برای اینکه ساکنان استان مازندران بهتر بتوانند از برنامه های تلویزیونی گیلان بهره مند شوند، فرستنده تلویزیونی را در بلندترین نقطه کوههای منطقه مازندران ساخته شد تا تصویر و صدای برنامه های شبکه تلویزیونی کشور به دورترین نقطه استان مازندران نیز برسد که بعدها با توجه به گستردگی کار فرستنده ها و نصب فرستنده های جدید از مرکز گیلان جدا شدند. آنتن فرستنده تلویزیونی گیلان با 323 متر ارتفاع بلندترین آنتن تلویزیونی ایران است که در روستای ساحلی زیباکنار قد برافراشته و با قدرت 20 کیلووات انرژی و 2800 کیلووات تشعشع قادر است صدا و تصویر گیلان را به همه روستاها و شهرهای استان از دامنه شمالی البرز تا ماسه زارهای کرانه جنوبی دریای خزر برساند. در سال 1351 نیز فرستنده شبکه (2) سیما با قدرت kw 2نصب و شروع بکار نمود. در 13 تیرماه 1377 با بهره گیری از هنرمندان گرانقدر گیلانی شبکه استانی باران در ایستگاه زیباکنار نصب و افتتاح شد این شبکه تلویزیونی روزی 9 ساعت برنامه پخش می نمود که با ارتقاء کمیت و کیفیت برنامه های تولیدی صداوسیمای مرکز گیلان و تولید آثار فاخر و افزایش و نیاز مخاطب از ابتدای تیرماه سال 1390 سیمای مرکز گیلان 24 ساعته گردید. بعد از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی سیمای مرکز گیلان از نظر فنی توسعه چشمگیری پیدا کرده است. قبل از انقلاب فقط یک ایستگاه زیباکنار و هفت ایستگاه دیگر همراه با 9 فرستنده در استان وجود داشت و باعث افتخار است بگوئیم در گیلان حدود 300 ایستگاه ماهواره ای جهت پخش برنامه های تلویزیونی و رادیویی و حدود 1200 دستگاه فرستنده تلویزیونی در گیلان راه اندازی شده است.

وضعیت فیزیکی مرکز نیز بعد از انقلاب رشد چشمگیری داشته است. ساختمان ابریشم، ساختمان مدیریت به مجموعه صدا و سیما اضافه شدند، کارگاه هنر سروش بعنوان یکی از مراکز مهم آموزش در استان مشغول فعالیت شد و همچنین ساختمان جدید تولید و پخش نیز با متراژ 6500 متر مربع ساخته می شود.