محمدرضا حکیمزاده لاهیجی - نمایش محتوای تولیدات ویژه
محمدرضا حکیمزاده لاهیجی
محمدرضا حکیمزاده لاهیجی (1293 لاهیجان ) پزشک و نیکوکار ایرانی است. وي که از نیکوکاران قدیمی گیلان است ، آسايشگاه معلولان و سالمندان گيلان را در دهه چهل شمسي بنا نهاد و پس از آن افرادي ازجمله مرحوم آرسن میناسیان به ايشان پيوستند و شخصیتهایي همچون آيتالله ضيابري از وي حمايت كردند. وی را پدر آسایشگاههای معلولان و سالمندان ایران می دانند، زیرا وی بنیانگذار نخستین آسایشگاه سالمندان ایران در رشت است. او در پی شناسایی همگان بود تا دست در دست آنها گذاشته و هدفهای نیکوکارانه خود را به اجرا درآورد. از نخستین گامهای او برای ایجاد پایگاههای نیکوکارانه، شناسایی افراد صاحبنظر، خیرخواه و نیکوکار بود. دكتر حكيم زاده پس از سالها تلاش در امر نيكوكاري در سال ۱۳۵۸دار فاني را وداع گفت و در آسایشگاه معلولین و سالمندان کهریزک تهران، مكان خيريه ديگري كه خود تاسيس كرده بود به خاك سپرده شد. او به سراغ میخفروش محله، نجار، بنا و سرمایهگذار می رفت و برای نخستین بار در پاسخ به دغدغه های نیکوکاریاش، نخستین مدرسه را در غریبآباد لاهیجان(زادگاهش)، با همت و همیاری مردم بنا نهاد. پس از ساخت و بهرهبرداری از این مدرسه که به نام وی نامگذاری شدهاست، باز با همان شیوه مردمی و انسانی و با کمک مردم به ساخت یک یتیمخانه پرداخت ،این مرکز در ۶۰ سال پیش علاوه بر لاهیجان، در شهرهای دور و نزدیک نیز معرفی شد و مورد تحسین قرار گرفت. آوازه خدمتگزاری و محبت باطنی دکتر حکیمزاده به مردم، موجب شد تا او را به رشت بخوانند تا در گستره وسیعتری به خدمات انسانی خود بپردازد. | ||
نوع : تولید ویژه عکس موضوع : مشاهیر و بزرگان گیلان | ||
فعالیتها در رشت
دکتر حکیمزاده در رشت هم با همان حال و هوای خود به تلاش پیوستهاش ادامه داد و با کمک آرسن میناسیان ـ یک نیکوکار مسیحی ـ و با همان شیوه همراهیگرفتن از مردم، سازمان خیریهای را بنا نهاده و آسایشگاه سالمندان رشت را تاسیس نمود.
در تهران
او به تهران رفت و دامنه فعالیتاش گسترده تر شد. مدیریت بیمارستان «نجات» به وی محول شد. در آنجا هم دست روی دست نگذاشت و با همان شوق و شور الهی با دکتر حسین دواچی به کار اساسی آمارگیری و نشانهگذاری بیماریهای مسری پرداخت؛ کاری عظیم با بازدهی سلامتآفرینی برای قشر وسیعی از مردم که در ندانمکاری و ناآگاهی رنج میکشیدند. دکتر بار غم و ناملایمات را از روی دوش بسیاری از این جماعت برداشت. خیران تهران وقتی آوازه عشق به خدمت دکتر را دیدند، گِردش حلقه زدند، به یاریاش آمدند و عاقبت آن شد که میبینید: آسایشگاه معلولین و سالمندان کهریزک که نشانی از رادمردیها و توانمندیهای یک مرد عاشق انسانیت به نام دکترحکیمزاده دارد که:
جان بر سر این نقد نهاد و برفت روانش شاد که بزرگمردی بود.
دکتر حکیمزاده در رشت هم با همان حال و هوای خود به تلاش پیوستهاش ادامه داد و با کمک آرسن میناسیان ـ یک نیکوکار مسیحی ـ و با همان شیوه همراهیگرفتن از مردم، سازمان خیریهای را بنا نهاده و آسایشگاه سالمندان رشت را تاسیس نمود.
در تهران
او به تهران رفت و دامنه فعالیتاش گسترده تر شد. مدیریت بیمارستان «نجات» به وی محول شد. در آنجا هم دست روی دست نگذاشت و با همان شوق و شور الهی با دکتر حسین دواچی به کار اساسی آمارگیری و نشانهگذاری بیماریهای مسری پرداخت؛ کاری عظیم با بازدهی سلامتآفرینی برای قشر وسیعی از مردم که در ندانمکاری و ناآگاهی رنج میکشیدند. دکتر بار غم و ناملایمات را از روی دوش بسیاری از این جماعت برداشت. خیران تهران وقتی آوازه عشق به خدمت دکتر را دیدند، گِردش حلقه زدند، به یاریاش آمدند و عاقبت آن شد که میبینید: آسایشگاه معلولین و سالمندان کهریزک که نشانی از رادمردیها و توانمندیهای یک مرد عاشق انسانیت به نام دکترحکیمزاده دارد که:
جان بر سر این نقد نهاد و برفت روانش شاد که بزرگمردی بود.