تلخی دهان مشکلی است که دلایل متفاوتی می‌تواند باعث آن شود و البته شدت و میزان آن از فردی به فرد دیگر متفاوت است؛ از جمله عفونت دندان و لثه‌ها، استعمال دخانیات، برخی داروها مانند داروهای ضدافسردگی، ویتامین‌های تجویزی در دوران بارداری و حتی آنتی‌بیوتیک‌ها، رفلاکس معده، تغییرات هورمونی (استروژن) در دوران قاعدگی و بارداری، دیابت، کارکرد نادرست کلیه‌ها و کبد و بالأخره عدم مراقبت صحیح از دهان و دندان که باعث تجمع جرم و باکتری‌ها و ایجاد طعم و بوی بد دهان می‌کند.

تلخی دهان در دوران روزه‌داری نیز در برخی افراد شایع است و با بوی بد دهان نیز همراه است. البته این مسئله موقتی است و مشکل جدی محسوب نمی‌شود. دلیل عمده این مسئله در روزه‌داری و در شرایطی که فرد برای ساعت‌های طولانی غذا نمی‌خورد این است که بدن به شکل طبیعی در هنگام عدم مصرف کربوهیدرات یا با مصرف رژیم کم کربوهیدرات مکانیسم تامین انرژی سلول‌ها را از طریق متابولیسم چربی‌های ذخیره‌ای بدن انجام می‌دهد که در نتیجه آن اجسام کتونی (Keton Bodies) تشکیل می‌شوند که این حالت را کتوزیس (Ketosis) می‌گویند. این اجسام کتونی به علت حضور در جریان خون و گذر از عروق خونی تغذیه‌کننده‌ی سلول‌های بافت ریه‌ها، ایجاد بوی بد دهان را باعث می‌شوند.