| | تیرماه سیزه (تیرماه سینزه) تا حدود سی/ چهل سال پیش در گیلان معمول بود دو رسم عمده جشن تیرماه سیزه یكی فال‌گیری است و دیگری لال شوش‌زنی است. شب تیرما سیزه معمولاً اهالی ده برای فال‌گیری در یكی از خانه‌ها جمع می‌شدند استاد فالگیر با خواندن دوبیتی‌هایی نشانه‌ای را مانند انگشتر، مهره، دگمه، سنجاق و... را كه حاضران در ظرف آبی كه جلوی فالگیر بود انداخته بودند بیرون می‌آورد و تعبیر آن دو بیتی جواب فال صاحب آن نشانه بود آب را معمولاً فرزند اول و فرزند آخر خانواده مخفیانه از خانه یكی از همسایگان یا از چشمه آبادی می‌آورند و هنگام آوردن آن آب نباید كلمه‌ای حرف می‌زدند وقتی آب آورندگان به پشت در اتاق می‌رسیدند پا بر زمین می‌كوفتند و استاد با خواندن ترانه‌هایی به آنان اجازه ورود می‌داد. رسم دیگر تیرماه سیزه لال شوش‌زنی بود و شوش به معنی تركه است. در این شب معمولاً بزرگتر خانواده بی‌آنكه سخنی بگوید تركه‌ای را به آرامی بر بدن اهالی خانه، دامها، در و دیوار و انبار آذوقه و چیزهای دیگر می‌زد تا موجب بركت شود. |
