و از اصحاب شیخ ما کسی روایت کند که: یک شب، شیخ ما در صومعه خویش می نالید تا بامداد، و من همه شب از آن سبب رنجور و گرفته بودم و از آن تفکر تا بامداد در خواب نشدم. دیگر روز، چون شیخ بیرون آمد، من از وی سوال کردم که: ای شیخ، سبب ناله دوشینه چه بود؟
گفت: دی در دست دانشمندی جزوی دیدم؛ از وی بستدم و فرو نگریستم. دوش، همه شب، به درد دندان ما را عقوبت می کردند و می گفتند: چرا آنچه طلاق داده ای باز آن غگرد آنف می گردی؟

منبع : اسرارالتوحید